Վերին վերջույթների երակային թրոմբոզներն (ՎՎԵԹ) ի հայտ են գալիս կենտրոնական երակային կաթետեր ունեցող քաղցկեղով հիվանդների 2-6%-ի շրջանում, հետևաբար՝ հաճախ հանդիպող բարդություն են։ Սակայն դրանք ավելի հազվադեպ են համակցված թոքային էմբոլիայի (ԹԷ) հետ, քան ստորին վերջույթների թրոմբոզները՝ դեպքերի ընդամենը 2–8%-ը։ ՎՎԵԹ-ի ախտորոշման ժամանակ ԹԷ-ի առկայությունը մեծացնում է թրոմբոզի ախտակրկնության վտանգը։ Թրոմբոզներին նպաստող գործոնները կապված են հիվանդի, քաղցկեղի և կաթետերի հետ։ ՎՎԵԹ-ի պարագայում կաթետերի հեռացում համակարգված կերպով չի իրականացվում, դա ենթադրվում է սխալ տեղակայման, վարակի, գործառույթի խանգարման դեպքում կամ երբ արդեն դրա կարիքը չկա։ Մերձադիր ՎՎԵԹ-ի դեպքում հարկավոր է առաջարկել հակամակարդիչներով ապաքինող բուժում առնվազն երեք ամիս շարունակ։ Վերին վերջույթների երակային թրոմբոզի բուժման համար կարելի է կիրառել նաև ցածր մոլեկուլային զանգվածով հեպարիններ կամ ուղղակի ազդեցության հաբային հակամակարդիչներ։

Les thromboses veineuses des membres supérieurs (TVMS) surviennent chez 2 à 6% des patients cancéreux porteurs de cathéters veineux centraux: ce sont donc des complications fréquentes. Elles sont cependant moins souvent associées aux embolies pulmonaires (EP) que les thromboses des membres inférieurs, seulement dans 2 à 8% des cas. La présence d’une EP au moment du diagnostic de TVMS augmente le risque de récidive thrombotique veineux. Les facteurs favorisant ces thromboses sont liés au patient, au cancer et au cathéter. En cas de TVMS, le retrait du cathéter n’est pas systématique. Il s’envisage en cas de mauvais positionnement, d’infection, de dysfonctionnement ou s’il n’est plus indiqué. Pour les TVMS proximales, une anticoagulation curative pendant au moins trois mois doit être proposée. Les héparines de bas poids moléculaire ou les anticoagulants oraux directs peuvent être utilisés pour traiter les thromboses veineuses des membres supérieurs.

In an oncologic population with catheter, upper extremity vein thrombosis (UEVT) is a frequent complication, occurring in 2% to 6% of cancer patients with central venous catheters. UEVT is less frequently associated with pulmonary embolism (PE) than lower limb vein thrombosis, occurring in 2% to 8% of cases. The presence of PE at the diagnosis of UEVT increases the risk of venous thrombotic recurrence. UEVT risk factors are related to the patient, the cancer and the catheter. In case of UEVT, catheter removal is not systematic. It is considered in the event of bad positioning, infection, dysfunction, or at the end of its indication. For proximal upper extremity vein thrombosis, therapeutic anticoagulation for a minimum of three months should be proposed. Low molecular weight heparins or direct oral anticoagulants can be proposed for the treatment of UEVT.

Аннотация отсутствует