Թքագեղձերի ուռուցքները տարատեսակ անատոմիական տեղակայումներով տարասեր խումբ են: Ամենից հաճախ ախտահարվում է հարականջային թքագեղձը, իսկ հյուսվածաբանական տիպն ամենից հաճախ պլեոմորֆ ադենոման է՝ բարորակ ուռուցք՝ կրկնվելու և չարորակ փոխակերպման ներուժով: Թքագեղձերի ուռուցքների մոտ մեկ երրորդը չարորակ է․ կանխատեսումը կախված է ուռուցքի հյուսվածաբանությունից և հյուսվածականխատեսական չափանիշներից: Ախտորոշիչ մոտեցումը կենտրոնանում է այս ախտահարումների բարորակության կամ չարորակության որոշման վրա՝ համապատասխանեցված բուժման ընտրության համար: Այն հիմնված է բազմապարամետրային մագնիսա-ռեզոնանսային շերտագրության (ձևակազմաբանական պատկերները համակցելով դիֆուզիայի և պերֆուզիայի հաջորդականություններով) և նուրբասեղնային բջջապունկցիայի վրա: Գրեթե միշտ ցուցված է վիրահատական միջամտություն՝ հյոսվածաբանական տիպը հաստատելու և հիվանդությունը բուժելու համար: Մասնահատման ծավալը, պարանոցի ավշահանգույցների հեռացումը և հետվիրահատական բուժումը (հետվիրահատական ճառագայթաբուժում) կախված են ուռուցքի հյուսվածաբանական տիպից:

Les tumeurs des glandes salivaires représentent un groupe hétérogène de lésions, de localisations anatomiques variées. L’atteinte la plus fréquente est parotidienne, et l’histologie est le plus souvent l’adénome pléomorphe, tumeur bénigne avec un potentiel de récidive et de transformation maligne. Environ un tiers des tumeurs sont malignes; le pronostic dépend alors de l’histologie tumorale et de critères histopronostiques. La démarche diagnostique s’attache à déterminer la bénignité ou la malignité de ces lésions pour un choix thérapeutique adapté. Elle se fonde sur l’imagerie par résonance magnétique (IRM) multiparamétrique (associant des images morphologiques à des séquences de diffusion et de perfusion) et sur la cytoponction à l’aiguille fine. La chirurgie est presque toujours indiquée pour permettre la confirmation histologique et traiter la maladie. L’étendue de la résection, la réalisation d’un curage cervical et d’un traitement adjuvant (radiothérapie postopératoire) dépendent de l’histologie tumorale.

Salivary gland tumors represent a heterogeneous group of lesions, with various anatomical locations. The most frequent site of involvement is the parotid, and the most frequent histology is pleomorphic adenoma, a benign tumor with the potential for recurrence and malignant transformation. Approximately one third of tumors are malignant, and the prognosis depends on the tumor histology and histoprognostic criteria. The diagnostic strategy focuses on determining the benignity or malignancy of these lesions to choose appropriate treatment. It is based on multiparametric magnetic resonance imaging (MRI) [associating morphological images with diffusion and perfusion sequences], and on fine needle aspiration. Surgery is almost always indicated to allow histological confirmation and treatment of the disease. The extent of resection, the need for elective neck dissection, and the indication of adjuvant therapy (postoperative radiotherapy) depend on the tumor histology.

Аннотация отсутствует