65 տարեկանից հետո ընկնելը հանրային առողջապահության լուրջ խնդիրներից է։ Բժշկական հարցուփորձը (ընկնելու նախադեպերի որոնում, ընկնելու վախ) և մի քանի պարզ թեստեր (մեկ ոտքին կանգնած մնալու ժամանակ, Timed up and go թեստ, աթոռից վեր կենալու թեստ, խոսելիս կանգ առնելու թեստ), հնարավորություն են տալիս բժշկին տարբերելու վտանգի երեք բնութագիր։ Ընկնելու փոքր վտանգի ենթակա բուժառուներին առաջարկվում է բուժկրթում և վտանգի վերագնահատում 12 ամիս անց։ Չափավոր վտանգի ենթակա բուժառուներին հետազոտում են (և վերանայում նրանց նշանակումները)՝ որոնելով անկայունության պատճառները, այնուհետև՝ ուղղորդում հարմարեցված ֆիզիկական ակտիվության ծրագրին, որի արդյունավետությունը գնահատվում է 3-6 ամիս անց։ Մեծ վտանգի ենթակա բուժառուներին օգնում է չափորոշված ծերաբուժական գնահատումը, որը, լավագույն դեպքում, պետք է իրականացվի ծերաբուժական թիմի կողմից։ Արդյունքում՝ մշակվում են ընկնելու վտանգի բոլոր գործոնները թիրախավորող անհատական ծրագրեր, որոնց արդյունավետությունը վերագնահատվում է 1-3 ամիս անց։

Les chutes après 65 ans constituent un important problème de santé publique. L’entretien médical (à la recherche d’antécédents de chute, d’une peur de tomber) et quelques examens simples (temps d’appui unipodal, timed up and go test, test de relever de chaise, stop walking when talking test) permettent au médecin de distinguer trois types de profils de risque. Pour les patients à risque faible, une éducation thérapeutique et une réévaluation du risque à 12 mois sont proposées. Les patients à risque modéré sont examinés (et leur ordonnance révisée) à la recherche de causes d’instabilité, puis orientés vers un programme d’activités physiques adaptées dont l’effet sera évalué à 3-6 mois. Les patients à haut risque de chute doivent bénéficier d’une évaluation gérontologique standardisée, dans l’idéal effectuée par une équipe gériatrique, pour mettre en place un programme individualisé ciblant tous les facteurs de risque de chute, dont l’efficacité doit être réévaluée à 1-3 mois.

Falls in persons aged 65 or older are a major public health problem. Some simple questions (have you experienced any fall in the previous year? Do you have a fear of falling when walking?) And a few simple examinations (one-leg stance, timed up and go, chair-rising, stop walking when talking test) allow to differentiate between patients at low risk of falling, for whom education and risk reassessment at 12 months are offered, patients at moderate risk of falling, for whom a physical examination and a prescription review to modify the cause of instability, and referral to a adapted physical exercise program are offered, the effect of which will be evaluated at 3-6months, and patients at high risk of falls, for whom a standardized geriatric assessment shoud be offered, at best carried out by a geriatric team, allowing the establishment of an individualized program targeting all risk factors for falls, the effectiveness of which will be reassessed at 1-3 months.

Аннотация отсутствует