Դասական Հոջկինի լիմֆոմայի բոլոր ձևերի համար ցուցված է առաջին շարքի քիմիաթերապիա, որին հաջորդում է ախտահարված ավշահանգույցների ճառագայթումը՝ տեղայնացված ձևերի դեպքում. ԱԲՎԴ սխեման (դոքսոռուբիցին [Ադրիամիցին], բլեոմիցին, վինբլաստին, դակարբազին) միջազգային միօրինականացված գործելակարգն է: ԲԷԱՑՕՊՊ` յոթ դեղամիջոցներով գործելակարգը (բլեոմիցին, էտոպոզիդ, դոքսոռուբիցին [Ադրիամիցին], ցիկլոֆոսֆամիդ, վինկրիստին [Օնկովին], պրոկարբազին, պրեդնիզոն) կիրառվում է խորացած ձևերի դեպքում՝ «ուժեղացված» ձևով (ԲԷԱուժ): 2010-ականների ընթացքում ապացուցվեց, որ պոզիտրոնային արտանետման շերտագրությամբ (ՊԱՇ) ուղղորդվող ռազմավարությունները հնարավորություն են տալիս օպտիմալացնելու բուժման վտանգ-օգուտ հարաբերակցությունը՝ լավ արձագանքողների բուժման ինտենսիվությունը նվազեցնելով և, ընդհակառակը, վատ արձագանքողների բուժումն ուժեղացնելով: Այսպիսով, քիմիաթերապիային ՊԱՇ-ի պատասխանի գնահատումը ներկայումս վճռորոշ է և անհրաժեշտության դեպքում հնարավոր է դարձնում բուժումը հարմարեցնելը: Չնայած այս զգալի նվաճումներին՝ բազմաթիվ խնդիրներ մնում են արդիական՝ առաջին շարքի բուժման անմիջական և երկարաժամկետ անցանկալի երևույթների կառավարումը, բուժակայուն հիվանդների համար բուժման լավագույն տարբերակները, ճառագայթաբուժման մեթոդների տեղն ու օպտիմալացումը, առաջին շարքի ռազմավարություններում այնպիսի նոր բուժամիջոցների տեղը, ինչպիսիք են CD30-ի դեմ կոնյուգացված հակամարմինները (բրենտուքսիմաբ վեդոտին) և PD1 արգելակիչները:

Une chimiothérapie de première ligne est indiquée pour toutes les formes de lymphome de Hodgkin classique suivie d’une irradiation des ganglions atteints dans les formes localisées ; le protocole ABVD (doxorubicine [Adriamycine], bléomycine, vinblastine, dacarbazine) est le standard international. Le protocole à sept agents BEACOPP (bléomycine, étoposide, doxorubicine, cyclophosphamide, vincristine [Oncovin], procarbazine, prednisone) est utilisé dans les formes avancées sous sa forme « renforcée » (BEAesc). Au cours de la décennie 2010, il a été démontré que les stratégies guidées par la tomographie par émission de positons (TEP) permettent une optimisation du rapport bénéfice-risque du traitement en diminuant l’intensité des thérapies pour les bons répondeurs et, à l’inverse, en intensifiant le traitement des mauvais répondeurs. Ainsi, l’évaluation de la réponse TEP à la chimiothérapie est désormais incontournable et permet d’adapter le traitement, le cas échéant. Malgré ces avancées majeures, plusieurs problématiques restent d’actualité : la gestion des effets indésirables immédiats et à long terme des traitements de première ligne, les meilleures options thérapeutiques pour les patients réfractaires, la place et l’optimisation des techniques de radiothérapie, la place des nouveaux agents thérapeutiques tels que l’anticorps conjugué anti-CD30 (brentuximab vedotin) et les inhibiteurs de PD1 dans les stratégies de première ligne.

Upfront first-line chemotherapy is indicated for all features of classical Hodgkin's lymphoma, followed by involved node radiotherapy in early stages; the ABVD protocol (doxorubicin (Adriamycin), bleomycin, vinblastine, dacarbazine) is the international standard of care. The 7-agent BEACOPP protocol (bleomycin, etoposide, doxorubicin, cyclophosphamide, vincristine (Oncovin), procarbazine, prednisone) is used in advanced stages in its «escalated» version (BEAesc). During the 2010 decade, it has been demonstrated that strategies guided by positron emission tomography (PET) allows optimizing the benefit/risk ratio of the treatment by decreasing the intensity of therapies for good responders and intensifying treatment of poor responders. Thus, early PET response evaluation is now essential to adapt the treatment intensity. Despite these major advances, several issues remain, including the management of acute and long-term side effects of first-line treatments, the better options for refractory patients, the place and optimization of radiotherapy, and the place for new therapeutic agents such as the anti-CD30 conjugate antibody (brentuximab vedotin) and PD-1 inhibitors in the first-line treatment setting.

Аннотация отсутствует