Սրտխառնոցն ու փսխումը հղիության դասական ախտանշաններ են: Դրանք շատ հաճախ ծանր չեն լինում, բայց չափավոր և ծանր ձևերը, որոնք կոչվում են հղիության հիպերէմեզիս, հիվանդություն են, որը կարող է հանգեցնել անաշխատունակության, լինել հղիության բարդությունների աղբյուր ինչպես կարճաժամկետ (ջրաէլեկտրոլիտային խանգարումներ, հղիության ընդհատում, աճի հապաղում), այնպես էլ երկարաժամկետ կտրվածքով (տագնապային-ընկճախտային խանգարումներ, հետվնասվածքային սթրեսային խանգարումներ): Թեթև ձևերը կարող են մեղմվել սննդակարգային կանոններով կամ ոչ դեղորայքային բուժումներով (կոճապղպեղ, ասեղնաբուժություն, կետային մերսում): Միջին ծանրության և ծանր ձևերը պահանջում են առանձնահատուկ հոգեբանական աջակցություն, հակափսխումային բուժում, երբեմն՝ հոսպիտալացում՝ ներերակային բուժմամբ և պարէնտերալ վերահիդրատացմամբ: Վարումը բարդ է և խրթին, քանի որ ոչ միշտ է հնարավոր լինում վերացնել ախտանշանները, ինչը կարող է դժվար իրադրության մեջ դնել խնամք իրականացնողներին:

Les nausées et vomissements de la grossesse sont un symptôme classique chez la femme enceinte. Le plus souvent sans gravité, les formes modérées à sévères, appelées hyperémèse gravidique, constituent une pathologie qui peut être invalidante, source de complications de la grossesse à court terme (troubles hydroélectrolytiques, arrêt de grossesse, retard de croissance) mais aussi à long terme (troubles anxiodépressifs, état de stress post-traumatique). Les formes minimes peuvent être atténuées par des règles hygiénodiététiques ou des traitements non médicamenteux (gingembre, acupuncture, acupression). Les formes modérées à sévères nécessitent un accompagnement psychologique spécifique, des traitements antiémétiques et, parfois, une hospitalisation avec traitement par voie intraveineuse et réhydratation parentérale. Leur prise en charge est complexe et difficile car elle ne permet pas toujours une disparition des symptômes, ce qui peut mettre en difficulté les soignants.

Nausea and vomiting during pregnancy are common symptoms experienced by pregnant women. In more severe cases, known as hyperemesis gravidarum, these symptoms can become a pathological condition that can lead to significant complications in both the short and long term. Short-term complications include hydro-electrolyte imbalances, pregnancy termination, and growth retardation. Long-term complications may include anxiety disorders, depression, and post-traumatic stress disorder. Mild cases can often be alleviated through lifestyle and dietary adjustments or non-pharmacological treatments like ginger, acupuncture, or acupressure. However, moderate to severe cases require specific psychological support, anti-emetic treatments, and sometimes hospitalization with intravenous treatment and parenteral rehydration. Managing these cases is complex and challenging because it does not guarantee the complete disappearance of symptoms, which can pose difficulties for caregivers.

Аннотация отсутствует