Բազմակի միելոման արյան երկրորդ ամենատարածված հիվանդությունն է արևմտյան երկրներում: Բուժական զինանոցի զարգացումը զգալիորեն բարելավել է հիվանդների կանխատեսումը: 2000-ականների սկզբին ինքնափոխպատվաստումները, իմունամոդուլացնող դեղամիջոցների և պրոթեոսոմային արգելակիչների ներդրումը, անկասկած, փոխել են հիվանդության դեմքը: Վերջին տասնամյակը բացել է նոր դարաշրջան՝ թիրախային բուժում՝ CD38-ի նկատմամբ հակամարմիններոի գլխավորությամբ, իսկ վերջերս՝ CAR-T բջիջների և երկառանձնահատուկ հակամարմինների ի հայտ գալը: Բարելավված ապրելիության պայմաններում ներկայումս առաջնային մտահոգություն են դարձել կյանքի որակը, ինչպես նաև անհատականացված բուժումը (հարմարեցված ցիտոգենետիկական ռիսկին կամ բուժման արձագանքին [նվազագույն մնացորդային հիվանդություն])՝ կանխատեսման հետերոգենությունը նվազեցնելու նպատակով:

Le myélome multiple est la deuxième hémopathie la plus fréquente dans les pays occidentaux. Le développement de l’arsenal thérapeutique a amélioré significativement le pronostic des patients. Au début des années 2000, l’autogreffe, l’introduction des immunomodulateurs et des inhibiteurs du protéasome ont indubitablement changé le visage de la maladie. Cette dernière décennie s’est ouvert un nouveau chapitre : celui des thérapies ciblées avec, en chef de file, les anti-CD38 et, plus récemment, l’arrivée des CAR-T cells et des anticorps bispécifiques. Du fait de l’amélioration de la survie, la qualité de vie est désormais au cœur des préoccupations, de même que le traitement personnalisé (adapté au risque cytogénétique ou à la réponse au traitement [minimal residual disease]) afin de réduire l’hétérogénéité pronostique.

Multiple myeloma is the second most common hemopathy in Western countries. The development of the therapeutic arsenal has significantly improved patients’ prognosis. In the early 2000s, autograft, the addition of immunomodulatory drugs and proteasome inhibitors have undoubtedly changed the face of the disease. In the last decade, a new chapter has opened, targeted therapies led by anti-CD38 and more recently the introduction of CAR T-cells and bispecific antibodies. Because of the survival improvement, quality of life is now a major concern as well as personalized treatment (adapted to cytogenetic risk or treatment response [minimal residual disease]) to overcome prognosis heterogeneity.

Аннотация отсутствует