Տակայասուի զարկերակաբորբը խոշոր անոթների բորբոքային պանարտերիիտ է, մեծ մասամբ ախտահարում է աորտան և դրա հիմնական ճյուղերը, ինչպես նաև թոքային զարկերակները: Տարեկան հաճախականությունը 1,11 դեպք է՝ մեկ միլիոն մարդու հաշվով, հիմնականում հիվանդանում են կանայք։ Դասականորեն դիտարկվում է երկու հաջորդական փուլ՝ խցանմանը նախորդող բորբոքային փուլ, որը կարող է անցնել աննկատ, ապա՝ խցանման փուլ, որը բնութագրվում է անոթային իշեմիկ ախտանշաններով, որոնք հետևանք են զարկերակների առպատային ախտահարումների, ինչպիսիք են՝ ստենոզը, խցանումը կամ անևրիզման: Ախտորոշումը հիմնվում է կլինիկական, կենսաբանական և ձևակազմաբանական մի շարք փաստարկների վրա: Բիոպսիա իրականացնելու հնարավորության դեպքում անատոմա-ախտաբանական հետազոտությունը հայտնաբերում է գրանուլեմատոզ պանարտերիիտ՝ հիմնականում զարկերակի միջին և արտաքին պատյաններին՝ հատվածային և օջախային: Բուժումն իրականացվում է կորտիկոստերոիդային և, հաճախ, իմունաճնշիչ դեղամիջոցներով, ինչպես նաև հաշվի են առնվում սիրտ-անոթային վտանգի գործոնները` երկարաժամկետ հեռանկարում անոթային բարդությունները կանխելու համար։

L’artérite de Takayasu est une panartérite inflammatoire des gros vaisseaux touchant préférentiellement l’aorte et ses branches principales ainsi que les artères pulmonaires. On estime son incidence annuelle à 1,11 cas par million de personnes, avec une prédominance féminine. Il est classiquement observé deux phases successives : une phase inflammatoire préocclusive pouvant passer inaperçue, puis une phase occlusive, caractérisée par des symptômes vasculaires ischémiques, conséquence des lésions artérielles pariétales à type de sténose, occlusion ou anévrisme. Le diagnostic repose sur un faisceau d’arguments cliniques, biologiques et morphologiques. Lorsqu’il est accessible, l’examen anatomopathologique retrouve un aspect de panartérite granulomateuse à prédominance médio-adventitielle, segmentaire et focale. Le traitement consiste en l’administration d’une corticothérapie et souvent d’immunosuppresseurs, ainsi qu’en la prise en charge des facteurs de risque cardiovasculaire afin de prévenir les complications vasculaires à plus long terme.

Takayasu’s arteritis is an inflammatory panarteritis of the large vessels, preferentially affecting the aorta, its main branches, and the pulmonary arteries. Its incidence is estimated at 1.11 cases per million person-years, with a female predominance. The disease is classically characterized by the succession of two phases: a pre-occlusive inflammatory phase that may go unnoticed and an occlusive phase characterized by ischemic vascular symptoms because of parietal arterial lesions such as stenosis, occlusion or aneurysm. The diagnosis is based on clinical, biological and morphological findings. When available, pathological examination reveals a predominantly medial-adventitial, segmental and focal granulomatous panarteritis. Treatment consists of administering corticosteroid therapy and often immunosuppressants, or even biotherapies, managing cardiovascular risk factors, and managing vascular complications.

Аннотация отсутствует