Գործառութային նյարդաբանական խանգարումները (ԳՆԽ) բնութագրվում են գլխուղեղի նեյրոնային ցանցի գործառութային խանգարմամբ պայմանավորված ախտանշաններով, որոնք հաճախ հարուցվում են ֆիզիկական և/կամ հոգեբանական վնասող գործոններով՝ խոցելի անհատների շրջանում։ Դրանք ներառում են շարժողական խանգարումներ, գործառութային դիսոցիատիվ նոպաներ, ինչպես նաև խոսքի խանգարումներ ու զգայական անբավարարություններ։ ԳՆԽ-ները նյարդաբանական խորհրդատվությունների 15%-ի առարկան են, իսկ տարածվածությունը գնահատվում է 0,5-1 դեպք՝ 1000 բնակչի հաշվով։ Ախտորոշումը հիմնվում է ՀԽԱՎՁ-5- ՎՏ (DSM-5-T) չափանիշների և, մասնավորապես, դրական կլինիկական նշանների որոնման վրա։ Պատկերային հետազոտությունները բացահայտում են գլխուղեղի գործառութային խանգարումներ։ Վարումը պահանջում է ախտորոշման մասին հստակ հաղորդում և բազմաբնագավառային մոտեցում, որն ընդգրկում է կինեզիթերապիա և հոգեթերապիա։ Վտանգի նախահակվածություն ձևավորող, հրահրող և կայունացնող գործոնների բացահայտումն ու բուժումը վճռորոշ նշանակություն ունեն հիվանդի խոցելիությունը նվազեցնելու համար։

Les troubles neurologiques fonctionnels (TNF) correspondent à des symptômes liés à un dysfonctionnement de réseaux cérébraux, souvent déclenchés par des facteurs traumatiques physiques et/ ou psychiques chez des individus vulnérables. Il s’agit de troubles moteurs, de crises fonctionnelles dissociatives mais aussi de troubles de la parole et de déficits sensoriels. Les TNF représentent 15 % des consultations en neurologie, avec une prévalence estimée entre 0,5 et 1/1 000. Le diag nostic repose sur les critères du DSM-5-TR, et notamment la recherche de signes cliniques positifs. Les études d’imagerie montrent des dysfonctionnements cérébraux. La prise en charge nécessite une annonce diagnostique claire et une approche multidisciplinaire incluant la kinésithérapie et la psychothérapie. L’identification et le traitement des facteurs de risque prédisposants, précipitants et perpétuants sont essentiels pour réduire la vulnérabilité des patients

Functional Neurological Disorders (FND) are symptoms associated with dysfunctions in brain networks, often triggered by physical and/or psychological traumatic factors in vulnerable individuals. They include motor disorders, functional dissociative seizures, as well as speech disorders and sensory deficits. They account for 15% of neurology consultations, with a prevalence estimated between 0.5 and 1/1000. Diagnosis relies on DSM-5-TR criteria, particularly the search for positive clinical signs. Imaging studies show brain dysfunctions. Effective management requires clear diagnostic explanation and a multidisciplinary approach including physiotherapy and psychotherapy. Identifying and treating predisposing, precipitating, and perpetuating risk factors are essential to reduce patient vulnerability.

Аннотация отсутствует