Տարբերում են Հոջկինի լիմֆոմայի երկու ձև՝ դասական, որը հաճախադեպն է, և հանգուցային՝ լիմֆոցիտների գերակշռությամբ, որն ավելի հազվադեպ է և պահանջում է առանձնահատուկ բուժում: Դասական Հոջկինի լիմֆոմաների շարքում առանձնացվում են հյուսվածաբանական ենթատիպեր՝ հանգուցասկլերոզացնող, խառը բջջային, լիմֆոցիտներով հարուստ և լիմֆոցիտներից աղքատ։
Ախտորոշումը պահանջում է լավորակ բիոպսիա, որն առավել հաճախ ստացվում է ավշահանգույցի վիրահատական հեռացման ճանապարհով: Կլինիկական պատկերը մեծ մասամբ խիստ կարծրատիպային է, հատկապես՝ շատ երիտասարդ հիվանդների շրջանում՝ վերստոծանային ադենոպաթիաների առկայությամբ։
ՀԼ-ի աստիճանի գնահատման ժամանակ հիմնականում կիրառվում է պոզիտրոնային արտանետման շերտագրություն (ՊԱՇ)․ ներկայումս ոսկրածուծի բիոպսիա այլևս անհրաժեշտ չէ: ՊԱՇ-ը հնարավորություն է տալիս սահմանելու կանխատեսական խմբերը, ինչն էլ նպաստում է առավել ճշգրիտ բուժում ապահովելուն՝ պահպանելով ապաքինման դեպքերի բարձր մակարդակ և խուսափելով ուշ ի հայտ եկող հետևանքներից: Սրտի և թոքերի հետազոտություններից զատ, նախաբուժական գնահատումը ներառում է նաև պտղաբերության պահպանման և ամենատարեց հիվանդների ծերաբանական հետազոտության հարցերը:
Les lymphomes de Hodgkin se composent de deux entités distinctes : les lymphomes de Hodgkin classiques, qui représentent les formes les plus fréquentes, et les lymphomes de Hodgkin nodulaires à prédominance lymphocytaire, plus rares et dont la prise en charge est très spécifique. Parmi les lymphomes de Hodgkin classiques, on distingue les sous-types histologiques scléronodulaire, à cellularité mixte, riche en lymphocytes et à déplétion lymphocytaire. Le diagnostic exige une biopsie de bonne qualité, le plus souvent obtenue à la suite d’une exérèse chirurgicale. La présentation clinique est, dans la grande majorité des cas, très stéréotypée, notamment chez les patients les plus jeunes avec la présence d’adénopathies sus-diaphragmatiques. Le bilan d’extension utilise majoritairement la tomographie par émission de positons (TEP) ; une biopsie de moelle n’est actuellement plus nécessaire. Il permet la définition de groupes pronostiques, permettant un traitement au plus juste pour maintenir un taux de guérison élevé et éviter les séquelles tardives. Outre les examens cardiaques et pulmonaires, le bilan préthérapeutique aborde la question de la préservation de la fertilité et de l’évaluation gériatrique chez les patients les plus âgés.
Hodgkin lymphoma (HL) is composed of two distinct disease entities: classical HL (cHL) and nodular lymphocyte predominant HL (NLPHL). NLPHL is a rare entity with a specific therapeutic management. The subgroups of cHL are nodular sclerosis, mixed cellularity, lymphocyte depletion and lymphocyte-rich HL. The initial diagnosis of HL is made by a biopsy to analyze with accuracy the architecture of the lymph node. Most HL patients present with supradiaphragmatic lymphadenopathy. Initial staging is determined by positron emission tomography (PET) scan and bone marrow biopsy is now avoided of initial staging. This staging allows the definition of prognostic groups to determine a risk-adapted initial therapy to maintain a high level of curability and reduce long-term therapeutic side effects. Before initial treatment, cardiac ultrasound and pulmonary function tests are needed. The question of fertility preservation is important to address before treatment and for older patients the requirement of geriatric assessment.