Ուղիղ աղու քաղցկեղի էտալոնային բուժումը հիմնված է «ուռուցքաբանական» հեռացման վրա (ուղիղ աղին շրջապատող բջջանքի ամբողջական հեռացում)։ Տեղային տարածում ունեցող (cT3T4 և/կամ N+) ուռուցքների դեպքում քիմիաթերապիայից առաջ և հետո կիրառվում է մինչվիրահատական քիմիառադիոթերապիա՝ ուռուցքի առաջնային տեղակայման հատվածի հսկողության և մետաստազների կրկնության վտանգի նվազեցման համար: Դրա համատեղումը բարդ վիրահատական միջամտության հետ համակցված է կարճատև և երկարատև թունավորման, մարսողական և միզասեռական համակարգերի գործառութային խանգարումների վտանգի հետ: Ներկայումս հիվանդության վարումը զարգանում է բուժական «բեռնաթափման» ուղղությամբ: Բուժմանը լավ արձագանքող T2T3 փոքր ուռուցքի դեպքում (4 սմ-ից փոքր) կարելի է քննարկել ուղիղ աղու պահպանման ռազմավարությունը՝ խուսափելով վիրաբուժական հեռացումից: Ավելի խորացած ուռուցքների դեպքում վիրաբուժական հեռացումը՝ մինչվիրահատական քիմիաթերապիայով, առանց կոնքի ճառագայթման, կարող է սահմանափակել երկարաժամկետ հետևանքները: Երբ ուռուցքն ի սկզբանե անհնար է հեռացնել, դրա՝ քիմիաթերապիային ինտենսիվ արձագանքի վրա հիմնված անհատականացված մոտեցումը կոնքի ճառագայթումն ընտրողաբար կիրառելու հնարավորություն է տալիս: Հաշվի առնելով բազմաթիվ նոր մոտեցումները, որոնք կարող են առաջարկվել, միջբնագավառային քննարկումը հույժ անհրաժեշտ է հիվանդների վարումն օպտիմալացնելու համար:
Le traitement de référence des cancers du rectum repose sur l’exérèse carcinologique (exérèse totale du mésorectum). En cas de tumeur localement évoluée (cT3T4 et/ou N+), une radiochimiothérapie précédée ou suivie d’une chimiothérapie est utilisée en préopératoire pour améliorer le contrôle local et réduire le risque de récidive métastatique ; sa combinaison à une chirurgie lourde est associée à une toxicité à court et à long termes, avec un risque de séquelles fonctionnelles digestives et génito-urinaires. Actuellement, la prise en charge évolue vers une désescalade thérapeutique. En cas de tumeur T2T3 de petite taille (inférieure à 4 cm) répondant bien au traitement, une stratégie de préservation rectale évitant la chirurgie d’exérèse peut se discuter. Pour les tumeurs plus évoluées, une chirurgie d’exérèse précédée d’une chimiothérapie, sans irradiation pelvienne, pourrait limiter les séquelles à long terme. En cas de tumeur non résécable d’emblée, une démarche personnalisée, fondée sur l’intensité de la réponse tumorale à la chimiothérapie, permettrait un recours sélectif à l’irradiation pelvienne. Compte tenu des nombreuses nouvelles approches qui peuvent être proposées, une discussion pluridisciplinaire est absolument nécessaire pour optimiser la prise en charge des patients.
The reference treatment of rectal cancer relies on carcinologic resection including total mesorectal excision. In patients with locally advanced rectal cancer (cT3T4 and/or cN+), preoperative treatment is used to improve outcome and includes radiochemotherapy to optimize local control and systemic chemotherapy to decrease metastatic recurrence. The combination of these treatments with rectal cancer surgery induces short term and long-term toxicities potentially leading to treatment related sequelae on digestive and genitourinary function. Lastly, time is coming for de-escalation for the treatment to rectal cancer. For patients with small tumors (cT2T3 < 4 cm) who respond to radiochemotherapy, organ preservation avoiding rectal resection can be discussed. In patients with locally advanced resectable rectal cancer, preoperative chemotherapy without pelvic irradiation could be used before total mesorectal excision to decrease the risk of long-term side effects. In patients with more advanced, primarily non resectable rectal cancer, a tailored strategy based on tumor response to chemotherapy could be used to rationalize the use of preoperative irradiation. New treatment strategies are constantly proposed and the optimal treatment option should be decided on a per patient basis during multidisciplinary discussion.
