Ներարգանդենու քաղցկեղի առաջնային բուժումը վիրահատությունն է: Հետվիրահատական բուժումը հիմնված է ախտակրկնությունների վտանգի մակարդակի վրա, որը կախված է հյուսվածաբանական տեսակից, հիվանդության աստիճանից, էմբոլների առկայությունից, FIGO դասակարգումից և գենոմային պրոֆիլից: Եթե վտանգը փոքր է, հետվիրահատական բուժում խորհուրդ չի տրվում, միջին վտանգի դեպքում առավել հաճախ առաջարկվում է բրախիթերապիա։ Միջինից մեծ վտանգից սկսած կարող է պահանջվել արտաքին ռադիոթերապիա (կոնքի հսկողության համար) և քիմիաթերապիա (հեռահար հսկողության համար): Վերջապես, ախտակրկնությունների մեծ վտանգի ենթակա հիվանդներին խորհուրդ է տրվում քիմիաթերապիա, որը հնարավոր է զուգակցել արտաքին ռադիոթերապիայի հետ:
Le traitement premier des cancers de l’endomètre est chirurgical. Le traitement adjuvant est fondé sur le niveau de risque de rechute qui dépend du type histologique, du grade, de la présence d’emboles, du stade FIGO et du profil génomique. Si le risque est bas, aucun traitement adjuvant n’est recommandé; s’il est intermédiaire, une curiethérapie est le plus souvent recommandée. À partir du risque intermédiaire haut peuvent se discuter une radiothérapie externe (pour le contrôle pelvien) et une chimiothérapie (pour le contrôle à distance). Enfin, pour les patientes à haut risque de récidive, la chimiothérapie est recommandée, éventuellement associée à une radiothérapie externe.
Primary treatment for endometrial carcinoma is surgical. Adjuvant treatment is based on risk profile according to histological type, grade, lymphovascular involvement, FIGO stage and genomic profile. Low-risk patients do not need further treatment and intermediate-risk patients may benefit from brachytherapy. Radiation therapy (for pelvic control) and chemotherapy (for metastatic control) may be discussed for high-intermediate risk patients. For high-risk patients, chemotherapy should be given, most often with radiation therapy.
