Բրենտուքսիմաբ վեդոտինով CD30-թիրախավորված բուժում խորհուրդ է տրվում ինքնափոխպատվաստումից հետո ախտակրկնության կամ խորացման մեծ վտանգի ենթակա հիվանդներին, ինչպես նաև ինքնափոխպատվաստումից հետո ախտակրկնության դեպքում, կամ բուժման առնվազն 2 շարքից հետո, երբ մի շարք դեղամիջոցներ համակցող ինտենսիվ քիմիաթերապիան այլևս բուժման տարբերակ չէ: Բրենտուքսիմաբ վեդոտինը միակլոնային հակամարմին է, որն ուղղված է CD30-ի դեմ և համակցված է հակամիկրոխողովակային ցիտոտոքսիկ դեղանյութ մոնոմեթիլաուրիստատին E-ի հետ: Բրենտուքսիմաբ վեդոտինի հիմնական անցանկալի ազդեցությունը ծայրամասային նեյրոպաթիան է: Հիվանդներին, որոնք ունեն ախտակրկնություն ինտենսիվ քիմիաթերապիայից հետո, ներառյալ ինքնափոխպատվաստումը, բրենտուքսիմաբ վեդոտինով բուժման ձախողումից հետո կարելի է առաջարկել PD1-ի դեմ հակամարմիններով իմունաբուժում (նիվոլումաբ կամ պեմբրոլիզումաբ): PD1-ի դեմ հակամարմինների (PD-1` Programmed Cell Death Protein 1` բջջի ծրագրավորված մահվան սպիտակուց 1) անցանկալի ազդեցությունները, որոնք կապված են իմունային համակարգի հետ, շատ բազմազան են և բավականին անկանխատեսելի (էնդոկրինոպաթիաներ, ցանավորում, կոլիտ, ինտերստիցիալ պնևմոպաթիաներ): Հոդվածում մանրամասն ներկայացված են բրենտուքսիմաբ վեդոտինի և PD1-ի դեմ հակամարմինների անվտանգության պրոֆիլները և այս բուժումների հիմնական անցանկալի երևույթների վարումը կլինիկական պրակտիկայում:
Chez les patients ayant un risque accru de récidive ou de progression après une autogreffe, ou en cas de rechute après autogreffe ou après au moins deux lignes de traitement quand la polychimiothérapie intensive n’est plus une option, un traitement ciblé anti-CD30 par brentuximab vedotin peut être proposé. Le brentuximab vedotin est un anticorps monoclonal dirigé contre le CD30 et couplé à un agent cytotoxique antimicrotubule, la monométhylauristatine E. Le principal effet indésirable du brentuximab vedotin est la neuropathie périphérique. Chez les patients ayant une rechute après chimiothérapie intensive incluant une autogreffe, et après échec de brentuximab vedotin, une immuno– thérapie anti-PD1 (nivolumab ou pembrolizumab) peut être proposée. Les effets indésirables des anti-PD1 (programmed cell death protein 1), liés à l’immunité, sont très variés et assez imprévisibles (endocrinopathies, rash, colite, pneumopathies interstitielles). Les profils de tolérance du brentuximab vedotin et des anti-PD1 et la gestion des principaux effets indésirables de ces traitements sont détaillés pour la pratique clinique.
In patients at increased risk of recurrence or progression after autotransplantation, or in cases of relapse after autotransplantation or after at least two lines of treatment when intensive multidrug therapy is no longer a treatment option, targeted anti-CD30 therapy with brentuximab vedotin may be proposed. Brentuximab vedotin is a monoclonal antibody directed against CD30 and coupled with an anti-microtubule cytotoxic agent, monomethyl auristatin E (MMAE). The main adverse side effect of brentuximab vedotin is peripheral neuropathy. In patients who have relapsed after intensive chemotherapy, including autograft for patients eligible for this treatment, and after failure of brentuximab vedotin, anti-PD1 immunotherapy (nivolumab or pembrolizumab) may be offered. Anti-PD1 (Programmed cell death protein 1) side effects are immune-related, varied and unpredictable (endocrinopathies, rash, colitis, interstitial lung disease). The tolerability profiles of brentuximab vedotin and anti-PD1 and the management of the main undesirable side effects of these treatments are detailed for clinical practice.
