Աորտայի շերտազատման սուր փուլից հետո հիվանդների կլինիկական և մորֆոլոգիական հսկողությունը պարտադիր է։ Արյան ճնշման խիստ վերահսկմամբ բուժումը պետք է հարմարեցված լինի, իսկ աորտայի շերտազատված հատվածների հսկողությունը հարկավոր է իրականացնել համակարգչային շերտագրության միջոցով՝ հաշվի առնելով անևրիզմայի զարգացման և երկրորդային պատռման վտանգը։ Անևրիզմայի զարգացումը կանխատեսող որոշ գործոնների պարագայում վտանգի ենթակա հիվանդների ենթախմբին աորտայի շերտազատման հենց սկզբնական փուլից կարելի է առաջարկել ավելի գործուն վիրահատական բուժում՝ ներանոթային միջամտություններով, որոնք ներկայումս գնահատման փուլում են։
Après la phase aiguë d’une dissection aortique, il est impératif que les patients puissent être suivis sur le plan clinique et morphologique. Le traitement médical antihypertenseur doit être adapté, et les portions d’aorte disséquée doivent être surveillées par imagerie scanner, compte tenu du risque d’évolution anévrismale et de rupture secondaire qu’elles représentent. Certains facteurs prédictifs d’évolution anévrismale identifiés pourraient permettre de proposer à un sous-groupe de patients à risque une prise en charge chirurgicale d’emblée plus agressive de leur dissection aortique, au moyen de procédures endovasculaires en cours d’évaluation.
After the acute phase, it is imperative that patients who have presented with aortic dissection can be followed clinically and morphologically. The antihypertensive medical treatment must be adapted, and the dissected aorta must be monitored by CT scans, given the risk of aneurysmal development and secondary rupture it represents. Certain predictive factors of aneurysmal progression could make it possible to offer a subgroup of patients at risk a more aggressive surgical management of their aortic dissection, using endovascular procedures currently under evaluation.