2011 թվականից Մարտինիկան և Գվադելուպայի կղզիները ենթարկվում են ջրիմուռների կրկնվող ափանետումների ազդեցությանը, որի գագաթնակետը եղել է 2018 թվականին՝ բացառիկ ծավալով: Թեև այս երևույթներում ներգրավված սարգասյան ջրիմուռները (Sargassum natans և S. fluitans) ո՛չ թունավոր են, ո՛չ մաշկը ախտահարող, նկարագրվել է անուղղակի թունավոր ազդեցություն՝ պայմանավորված սարգասյան ջրիմուռների կուտակումներում միկրոօրգանիզմների և ծանր մետաղների (արսեն, սնդիկ և այլն) առկայությամբ: Նաև՝ ափամերձ գոտում 24-48 ժամ մնալուց հետո սարգասյան ջրիմուռները մտնում են փտման շրջափուլ, որը պատասխանատու է ծծմբաջրածնի (H2S) և ամոնիակի (NH3) արտադրության համար: Այս գազերի խիստ թունավոր լինելը քաջ հայտնի է: Այնուամենայնիվ, շատ քիչ տվյալներ կան H2S-ի և NH3-ի ցածր չափաբաժինների երկարատև ազդեցության կլինիկական հետևանքների վերաբերյալ: Մեր թիմը վերջերս նկարագրել է քրոնիկական ազդեցության համախտանիշային պատկերը՝ ենթադրելով վնասակար ազդեցություն սիրտ-անոթային, շնչառական և նյարդային համակարգերի վրա:
Depuis 2011, la Martinique et les îles de la Guadeloupe sont touchées par des échouements à répétition d’algues sargasses qui ont culminé avec une vague exceptionnelle en 2018. Si les sargasses (Sargassum natans et S. fluitans) impliquées dans ces phénomènes ne sont ni toxiques ni urticantes, une toxicité indirecte liée à la présence de micro-organismes et de métaux lourds (arsenic, mercure…) dans les amas de sargasses est décrite. De même, après un séjour de vingt-quatre à quarante-huit heures sur le littoral, les algues sargasses entrent dans un cycle de putréfaction responsable de la production d’hydrogène sulfuré (H2S) et d’ammoniac (NH3). La toxicité aiguë de ces gaz est bien connue. Il existe en revanche très peu de données disponibles sur les effets cliniques d’une exposition prolongée à de faibles doses d’H2S ou NH3. Notre équipe a récemment décrit le tableau syndromique de l’exposition chronique et suppose des effets délétères sur le système cardiovasculaire, respiratoire et neurologique.
Since 2011, Martinique and the islands of Guadeloupe have been affected by repeated groundings, culminating in an exceptional wave in 2018. While the sargassum ( Sargassum natans and S. fluitans ) involved in these phenomena are neither toxic nor urticating, indirect toxicity linked to the presence of microorganisms and heavy metals (arsenic, mercury, etc.) in sargassum clusters has been described. Similarly, after a 24 to 48 hours stay on the shore, sargassum algae enter a putrefaction cycle responsible to produce hydrogen sulfide (H2S) and ammonia (NH3). The acute toxicity of these gases is well known. However, very few data are available on the clinical effects of prolonged exposure to low doses of H2S and NH3. Our team has recently described the syndromic features of chronic exposure, supposing for deleterious effects on the cardiovascular, respiratory and neurological systems.
