Միջազգային զբոսաշրջության կանոնավոր աճը մեծացնում է տարբեր համաճարակաբանական միջավայրերի հետ շփման հնարավորությունները՝ առաջացնելով ինչպես վարակակրության կամ բակտերիալ վարակի վտանգ ճանապարհորդների շրջանում, այնպես էլ այդ հարուցիչների փոխանցման վտանգ: Աշխարհում հակաբիոտիկների նկատմամբ բակտերիաների կայունության անհամաչափ աճի պայմաններում ճանապարհորդն ակամա դառնում է այդ հակաբիոտիկակայունությունը վերահսկող մանրէաբանական ժամապահ: Ճանապարհորդությունները կապված են բազմակայուն էնտերոբակտերիաներով մարսողական վարակակրության հետ, ավելի հաճախ Հարավային Ասիա ուղևորվելիս, ինչին նպաստում են մարսողական խանգարումների զարգացումը և/կամ հակաբիոտիկների ընդունումը: Բայց ճանապարհորդությունները դառնում են նաև բազմա- կամ չափազանց հակաբիոտիկակայուն բակտերիաներով հարուցված առաձնահատուկ վարակների պատճառ, ինչպիսիք են շիգելոզը, Salmonella typhi-ով հարուցված որովայնային տիֆը, սեռական ճանապարհով փոխանցվող գոնոկոկային վարակները կամ մետիցիլինակայուն ոսկեգույն ստաֆիլոկոկով (ՄԿՈՍ) հարուցված մաշկային վարակները, որոնց դեպքում մտահոգությունը կապված է դեռևս արդյունավետ գործող հակաբիոտիկների սակավաթվության հետ: Ուստի նախաճամփորդական խորհրդատվությունների ժամանակ ճանապարհորդներին անհրաժեշտ է հիշեցնել, թե ինչպես նվազեցնել վարակման վտանգը:
L’augmentation régulière du tourisme international multiplie les occasions de contact avec des environnements épidémiologiques variés, occasionnant à la fois le risque d’acquisition ou d’infection bactérienne chez le voyageur mais aussi celui de déplacer ces agents infectieux. Avec l’augmentation disparate de la résistance bactérienne aux antibiotiques dans le monde, le voyageur devient une sentinelle microbiologique de surveillance de la résistance. Les voyages ont été associés à l’acquisition d’un portage digestif d’entérobactéries multirésistantes, plus fréquentes en cas de séjour en Asie du Sud, favorisée par l’apparition de troubles digestifs et/ou de prise d’antibiotiques. Mais les voyages ont également été la cause d’authentiques infections à bactéries multi- ou extrêmement résistantes, telles que shigellose, fièvre typhoïde à Salmonella typhi, infections sexuellement transmissibles à gonocoque ou infections cutanées à Staphylococcus aureus résistants à la méticilline (Sarm), pour lesquelles la préoccupation est liée au faible nombre d’antibiotiques restant efficaces. Il est donc nécessaire de rappeler aux voyageurs lors de consultations pré-voyage comment réduire ces risques d’acquisition.
The continuing expansion of international tourism increases the opportunities of contact with diverse epidemiological environments, leading to both a risk of bacterial acquisition or infection for the traveler and the circulation of the micro-organisms around the world. With the disparate increase in antibiotic resistance worldwide, the traveler becomes a microbiological sentinel for resistance surveillance. Travel has been associated with the acquisition of digestive carriage of multidrug-resistant Enterobacterales, most frequently associated with travel to South Asia, enhanced by diarrhea and/or antibiotic use. But travel has also been the cause of authentic infections caused by multi- or extensively resistant bacteria, such as shigellosis, typhoid fever caused by Salmonella typhi, sexually transmitted infections caused by gonococci, or skin infections caused by methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA), for which worry is the low number of antibiotics remaining effective. It is therefore necessary to advise travelers during pre-travel consultations on how to reduce the risk of acquisition.
