Ամոթույքացավերը (վուլվոդինիաները) դասվում են քրոնիկական ցավերի շարքը։ Այսպես կոչված՝ «հրահրված» ամոթույքացավերի և «ինքնաբերական» ամոթույքացավերի տարբերակումը ախտորոշման և բուժման առումներով կողմնորոշվելու հնարավորություն է տալիս:
«Հրահրված» ամոթույքացավն արձագանքում է գերզգայունացման ժամանակ հանդիպող գերցավազգացության մեխանիզմներին։ Դրա մոդելը հրահրված նախադռնացավն է (վեստիբուլոդինիան)։
«Ինքնաբերական» ամոթույքացավի մոդելը ամոթույքային նյարդի ցավն է, որի մեխանիզմը նեյրոպաթիկ ցավն է։
Սակայն այս նոզոլոգիական բաժանումը երկու հիմնական համախտանիշների, որքան էլ օգտակար լինի, ինքնին չի ամփոփում ամոթույքացավերի տարբեր պատճառները։ Գոյություն ունեն այլ համախտանիշներ ևս՝ ծայրամասային զգայունացմամբ կամ կոնքի կենտրոնական գերզգայունացման համախտանիշի մեջ ներգրավված, ինչպես նաև մկանափակեղային համախտանիշները և ծլիկացավերը (կլիտորոդինիաները)։
Վերջապես, առանձնահատուկ տեղ է հատկացվում սեռական օրգանների մշտական գրգռման համախտանիշին։ Ամոթույքացավերի ըմբռնումը պահանջում է լավ անատոմիական գիտելիքներ, ինչպես նաև ծայրամասային և կենտրոնական զգայունացման մեխանիզմների իմացություն։
Les vulvodynies font partie des douleurs chroniques. La distinction entre les vulvodynies dites « provoquées » et les vulvodynies « spontanées » permet une orientation diagnostique et thérapeutique. Les vulvodynies « provoquées » répondent aux mécanismes d’hyperalgésie rencontrés dans l’hypersensibilisation. Le modèle en est la vestibulodynie provoquée. Le modèle de la vulvodynie « spontanée» est la névralgie du nerf pudendal, dont le mécanisme est la douleur neuropathique. Cependant, cette séparation nosologique en deux grands syndromes, toute utile qu’elle puisse être, ne résume pas à elle seule les différentes causes des vulvodynies. Il en existe d’autres, par sensibilisation périphérique ou intégrées dans le syndrome d’hypersensibilisation pelvienne centrale, ainsi que celles des syndromes myofasciaux et les clitoridodynies. Enfin, une place spécifique est attribuée au syndrome d’excitation génitale persistante. La compréhension des vulvodynies impose une bonne connaissance anatomique ainsi que des mécanismes de sensibilisation périphérique et centrale.
Vulvodynia is a chronic pain. The distinction between so-called "provoked" vulvodynia and "spontaneous" vulvodynia allows a diagnostic and therapeutic orientation. "Provoked" vulvodynia responds to the mechanisms of hyperalgesia encountered in hypersensitization. The model is provoked vestibulodynia. The model of "spontaneous" vulvodynia is pudendal nerve neuralgia, whose mechanism is neuropathic pain. Other types of vulvodynia are due to peripheral sensitization or integrated into the central pelvic hypersensitization syndrome and the vulvodynia of myofascial syndromes and the clitorodynia. Finally, a specific place will be given to the persistent genital arousal disorder (PGAD). Understanding vulvodynia requires a good knowledge of the anatomy and the mechanisms of peripheral and central sensitization.
